Στόχος του Δρ. Χατζηπαναγή είναι να δημιουργεί μια φυσικά ενισχυμένη εμφάνιση και ελκυστικό σχήμα στήθους, αντί απλά να εστιάζει στο μέγεθος του στήθους ή στον όγκο του ενθέματος. Το μέγεθος του ενθέματος είναι η τελευταία παράμετρος που λαμβάνεται υπόψη κατά τον προγραμματισμό της επεμβατικής διαδικασίας. Πρωτεύοντα ρόλο κατέχουν το πλάτος της βάσης του ενθέματος, το ύψος και η προβολή του, και μόνο κατόπιν της αξιολόγησής αυτών των παραμέτρων λαμβάνεται υπόψη και ο όγκος. Η ακριβής επιλογή του μεγέθους του ενθέματος και η τοπογραφική του τοποθέτηση στο θωρακικό τοίχωμα μέσω προσεκτικού προεγχειρητικού σχεδιασμού, περιλαμβάνει πολλαπλές μετρήσεις της διαμέτρου του θώρακα και του αδένα, και 3D προ-χειρουργική προσομοίωση. Αυτά διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ώστε το αποτέλεσμα να είναι φυσικό και σε αρμονία με τα ανατομικά χαρακτηριστικά της ασθενούς, δηλαδή ένα ενισχυμένο στήθος με απαλή κλίση σε σχήμα δάκρυ, που προσομοιάζει το εναρμονισμένο φυσικό στήθος με την ιδανική αναλογία όγκου άνω-κάτω πόλου 45:55%. Η επιλογή του κατάλληλου ενθέματος είναι σημαντική για την αποφυγή επιπλοκών, όπως η διπλή φούσκα (double bubble) και η συμμαστία (‘’kissing implants’’), οι οποίες είναι αποτέλεσμα της χρήσης υπερβολικά μεγαλών ενθεμάτων. Φυσικά, το πληρέστερο, πιο εμφανές προφίλ εξακολουθεί να είναι μια δημοφιλής επιλογή μεταξύ ασθενών, όσο όμως η ανατομία του ίδιου του στήθους και τα χαρακτηριστικά των μαλακών ιστών του μαστού μπορούν να το υποστηρίξουν.
ΑΥΞΗΤΙΚΗ - ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΣΤΗΘΟΥΣ
Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει πτώση του μαστού και η ασθενής επιθυμεί μια ανόρθωση μαζί με βελτίωση του όγκου του στήθους, αλλά το μέγεθος του μαστού είναι ανεπαρκές, ενδείκνυται η αυξητική-ανόρθωση (αυξητική-μαστοπηξία) με ενθέματα. Εάν η πτώση του στήθους είναι σημαντική (βαθμός πτώσης 3 ή 4), και πρέπει να χρησιμοποιηθούν ενθέματα σιλικόνης για ικανοποιητική αύξηση του όγκου, θα ήταν ίσως ενδεδειγμένο να εκτελεστούν οι δύο διαδικασίες ξεχωριστά, έτσι ώστε πρώτα να πραγματοποιηθεί η μαστοπηξία, ακολουθούμενη από την αυξητική επέμβαση σε μεταγενέστερο στάδιο (τυπικά μετά από 6 μήνες). Σε περιπτώσεις όπου παρατηρείται ελαφριά πτώση και όπου η αυξητική-μαστοπηξία μπορεί να επιτευχθεί με ασφάλεια σε ένα χειρουργείο, ένας σημαντικός παράγοντας που πρέπει να ληφθεί ενδοχειρουργικά υπόψη είναι κατά πόσο η αυξητική πρέπει να πραγματοποιηθεί πριν τη μαστοπηξία ή αντιστρόφως. Η λογική πίσω από την απόφαση για διεξαγωγή της αυξητικής στήθους πριν τη μαστοπηξία είναι ότι ελαχιστοποιεί τον κίνδυνο «εξάντλησης» της περίσσειας του δέρματος, το οποίο μπορεί να συμβεί εάν πρώτα πραγματοποιηθεί η μαστοπηξία. Σε περιπτώσεις όπου η πτώση του μαστού είναι ελάχιστη (ψευδόπτωση), είναι όντως πολύ σύνηθες να ανορθώνεται το στήθος στη φυσιολογική του θέση μόνο με τη χρήση ενθεμάτων και της σύγχρονης τεχνικής διπλού επιπέδου, το οποίο καθιστά τη χειρουργική μαστοπηξία αχρείαστη.